वर्ष १९८९ मध्‍ये माझी परात्‍पर गुरु डॉक्‍टरांशी भेट झाली. आरंभी त्‍यांना भेटतांना माझे वैयक्‍तिक प्रश्‍न सुटण्‍यावरच माझा भर होता; मात्र त्‍यांनी ‘सर्व प्रश्‍नांवर ‘साधना करणे’, हाच उपाय आहे’, हे माझ्‍या मनावर बिंबवले.

प.पू. भक्‍तराज महाराज (प.पू. बाबा) मुंबईत येत. तेव्‍हा प.पू. डॉक्‍टरांच्‍या कृपेने मला त्‍यांचा अनमोल सत्‍संग लाभत असे. प.पू. बाबा जे बोलत, तो प्रत्‍येक शब्‍द मी मनात कोरून ठेवून ती अमृतवचने लिहून प.पू. डॉक्‍टरांकडे देत असे

‘बालपणापासून शिक्षण घेतांना, कौटुंबिक जीवन जगतांना, तसेच नोकरी आणि साधना करतांना माझ्‍या जीवनाचा प्रवास कसा झाला ? परात्‍पर गुरु डॉक्‍टरांनी वेगवेगळ्‍या टप्‍प्‍यांवर माझ्‍याकडून साधना आणि सेवा कशी करून घेतली किंवा त्‍यांनी मला कसे घडवले …

‘भाव तिथे देव’ ही उक्ती सार्थ ठरवणार्‍या पू. दीपाली मतकर ! पू. दीपालीताईंचा साधनाप्रवास पहाता ही गोष्ट अधिकच प्रकर्षाने जाणवते. परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांच्या सतत अनुसंधानात रहाणार्‍या पू. दीपालीताई यांची आरंभी व्यष्टी प्रकृती होती.

पू. आजींच्या घरातील वातावरण आध्यात्मिक होते आणि त्यांनाही अध्यात्माची आवड होती. त्यांना ‘स्तोत्रे म्हणणे आणि देवळात जाणे’ लहानपणापासून आवडायचे.

फाल्गुन कृष्ण पक्ष सप्तमी या दिवशी पुणे जिल्ह्यातील सनातनच्या साधकांची ‘माऊली’ असणार्‍या सनातनच्या साधिका सौ. मनीषा महेश पाठक यांच्या रूपाने सनातनच्‍या समष्‍टी संतपदी १२३ वे संतपुष्प अर्पित झाले.

कै. जीजी यांचे बालपण, दिनकरशी झालेला त्यांचा विवाह, त्यांचे खडतर जीवन, त्यांचा स्वभाव, तसेच प.पू. भक्तराज महाराज यांच्यासारख्या अत्युच्च कोटीच्या संतांशी संसार करतांना अत्यंत धैर्याने त्यांनी केलेला संसार आणि त्यांचे आध्यात्मिक जीवन यांविषयीची सूत्रे पुढे दिली आहेत.

श्रीचित्‌‌शक्ति (सौ.) अंजली मुकुल गाडगीळ यांची दैवी प्रवासाच्या माध्यमातून एक तपश्चर्याच पूर्ण झाली आहे. या निमित्ताने या सेवेच्या माध्यमातून श्रीचित्‌‌शक्ति (सौ.) अंजली गाडगीळ किती कठोर परिश्रम करत आहेत, हे उलगडण्याचा प्रयत्न करत आहे.